కొత్త ‘మలుపే’

బడబాగ్ని శంకరరాజు ఉత్తమ ఉపాధ్యాయుడే కాదు.. సామాజిక దృష్టి, శాస్త్రీయ దృక్పథం కలిగినవాడు. ఈ ఉత్తమ లక్షణాలన్నీ ఆయన రాసిన ప్రతి కథలోనూ వెల్లివిరిశాయి. ఆయా ప్రాంతాల మాండలికాలను ఉపయోగించడమే కాకుండా సమాజంలో అన్యాయానికి గురయ్యే వారందరినీ ఒక్కొక్క కథలో ప్రస్తావించారు. ఆయన పుట్టింది నెల్లూరులో, ఉద్యోగం చేసేది విజయనగరంలో.. కానీ ఆయన కథలు సీమకు కళింగకు ముడిపెడుతూ ‘అదుపులేని పొదుపు’ కథ రాయడం ఆయన హృదయ విస్తృతికి అద్దం పడుతుంది. అయితే ఈ కథలో మరో ముఖ్య విషయాన్ని ‘మతం మత్తు మందులాంటిదని’ మార్క్సును తల్చుకున్న తీరు ప్రశంసనీయం. తాగుబోతువాడు, మతం మత్తులో ఉన్నోడూ ఒక్కటే అన్న పోలిక హేతుబద్దంగా ఉంది. పెత్తందారులకూ, దళితులకూ మధ్య అంతరాన్ని ఆయన ‘మృత్యుజలం’ కథలో ఎంతో హృద్యంగా వర్ణించారు. ఆస్తులు పంచుకున్న తర్వాత అన్నదమ్ములు కట్టుకున్న ఇళ్లలా పెత్తందార్ల, దళితుల పల్లెలు ఎడంఎడంగా ఉండడాన్ని వర్ణించడం సందర్భోచితంగా ఉంది. పెత్తందారి కొడుకు మోటుబావిలో పడిపోతే పండితుడు దేవుణ్ణి రక్షించమని వేడుకోవటం, దళితుడైన లోకేశు రక్షించేందుకు దూకబోతుంటే ‘అంటరానివాడివి’ అనటం మూఢత్వాన్ని తెలియజేసింది. మనుషుల

స్ఫూర్తిగా నిలవాలని..

ఆ బాలికకు పుట్టుకతోనే రెండుచేతులూ లేవు. అలా పుట్టిందని వాళ్లమ్మ మతిస్థిమితం కోల్పోయింది. రెండేళ్లప్పుడు కన్నతండ్రే రోడ్డుమీద వదిలి వెళ్లిపోయాడు. ఓ స్వచ్ఛంద సంస్థ ఇచ్చిన శిక్షతో అన్నిపనులూ తనే చేసుకొంటోంది. ‘మౌనంగానే ఎదగమని మొక్కనీకు చెపుతోంది’ అన్న పాట ఈ పాప ప్రావీణ్యానికి అతికినట్లుంది. రాయడం దగ్గర

సౌకర్యం … సౌలభ్యం!

నాడు నార చీరలు ధరించేవారంటే ఏమిటో అనుకున్నాం.. ఇప్పుడదే పెద్ద ఫ్యాషనై కూర్చుంది. అంతే కాదు జూట్‌ పర్యావరణాన్ని పదికాలాల పాటు కాపాడుతోంది. నేడు జూట్‌ (నార) బ్యాగుల దగ్గర నుంచి చీరలు, నగల వరకూ వ్యాప్తి చెందింది. ఇందు కలను అందులేను సందేహం వలదన్నట్లు అన్నింటా తానేనంటోంది.. అంటోంది ఏంటి మీరే చూడండి.. మహిళలు ధరించే బ్యాగులు, పిల్లలు స్కూలుబ్యాగులు, షాపింగ్‌ బ్యాగులు, పిల్లల బొమ్మలు, టేబుల్‌

పుస్తకం

చరిత్రను నింపుకుంటుంది
జీవితాల్ని చదివిస్తుంది
దు:ఖాన్ని కలిగిస్తుంది
విచారాన్ని వెల్లడిస్తుంది
కోపాన్ని వెళ్లగక్కుతుంది
ప్రేమను పంచుతుంది
ఉద్యమాలకు దిక్సూచవుతుంది
సమానత్వం పాటిస్తుంది
పేద-గొప్ప స్త్రీ-పురుష చిన్నా-పెద్ద
మంచీ-చెడ్డా ప్రేమ-కోపం
తారతమ్యాలు లేవంటుంది
అన్నింటికీ చోటిస్తుంది
ఎద లోతుల్ని తడుముతుంది
అమ్మలా హత్తుకుంటుంది
నాన్నలా దిశను నిర్దేశిస్తుంది
సహచరుడిలా తోడుంటుంది
నేస్తమై వెన్నంటి ఉంటుంది
రెక్కలున్నట్లే ఎగిరిపోతుంది
ప్రపంచాన్ని చూపిస్తుంది
నిజాల్ని వెల్లడిస్తుంది
అసత్యాల్నీ మూటగడుతుంది
కాగితాలను కలిపేసుకుంటుంది
కవిత్వాల్ని కౌగిలించుకుంటుంది
కథల్ని కళ్లకుగడుతుంది
గ్రంథాలను గౌరవిస్తుంది
రచయితలకు వెలుగునిస్తుంది
కొత్తదనాన్ని రుచి చూపిస్తుంది
పాతదనాన్ని సమీక్షిస్తుంటుంది
విజ్ఞానాన్ని పెంపొందిస్తుంది
విచక్షణను మేలుకొల్పుతుంది
విద్వేషాలనూ రగిలిస్తుంది
విప్లవాలను జ్వలింపజేస్తుంది
సాహిత్య సేద్యంలో కీలకమవుతుంది
భాండాగారాల్లో నిక్షిప్తమౌతుంది
పరిజ్ఞానానికి ఆధారమవుతుంది
పరిహాసాలకూ చోటిస్తుంది
దరహాసాలనూ చిందిస్తుంది
నిరసనలకూ వేదికవుతుంది
గర్వంతో మిడిసిపడుతుంది
మస్తిష్కాల్లో దూరిపోతుంది
మనస్సులను ప్రభావితం చేస్తుంది
చైతన్యాన్ని పెంపొందిస్తుంది
నిరుత్సాహాన్ని కలిగిస్తుంది
ఉత్తేజాన్ని రేకెత్తిస్తుంది
ఆవేశాలను రగిలిస్తుంది
ఉత్సాహానికి పురికొల్పుతుంది
భావోద్వేగాలకి ఆలవాలమవుతుంది
బాధ్యతల్ని గుర్తు చేస్తుంది
తన ప్రస్థానం అనంతమంటుంది
తననెవరూ ఆపలేరంటుంది
తనకెవరూ ఎదురులేరంటుంది

- శాంతిశ్రీ

నీవు.. నేను.. సమం

ఆకాశంలో.. సగం నీవు సగం నేను
అనంతకోటి నక్షత్రాల్లో..సగం నీవు సగం నేను
సంగీతంలో
రాగం నీవు తానం నేను

స్నేహం…

విజయాన్ని గుండెలకు హత్తుకునేది
ఓటమి ముంగిట ఓదార్చేది
కన్నీటి భాషను చదవగలిగేది
స్నేహమొక్కటే.. అదే లేకపోతే

అమ్మ చెప్పిన ఎనిమిది అబద్ధాలు..

చిన్నారులూ....!
'అమ్మ అన్నది ఒక కమ్మని మాట... అది ఎన్నో ఎన్నో తెలియని మమతల మూట..' అన్నాడో సినీకవి.
అమ్మకో రోజు.. నాన్నకో రోజు... కేటాయించి 'ప్రేమ'ను సరుకుగా మార్చి, వ్యాపారం చేసుకునే సంస్కృతి నేటి మార్కెట్‌వ్యవస్థలో సర్వసాధారణమైపోయింది. ఈ భ్రమలో పడి ఆ ఒక్కరోజుకే పరిమితం కాకుండా అమ్మానాన్నను కలకాలం ప్రేమించండి. అమ్మ ప్రేమ ఎంతో స్వచ్ఛమైంది. కల్మషం లేనిది. అయితే అమ్మ అప్పుడప్పుడూ మనతో కొన్ని అబద్ధాలూ చెపుతూ ఉంటుంది కదూ! ఇవి ప్రతి ఒక్కరికీ అనుభవమే.. అందుకే మీలాంటి ఓ చిన్నారి తనతో అమ్మ చెప్పిన ఎనిమిది అబద్ధాల గురించి ఒక కథ చెప్తున్నాడు.. ఈ కథ మన హృదయాల్ని తడుతూ.. మనందరి జ్ఞాపకాలతో పందరి వేస్తుంది.. మరి ఆ కథేంటో చదవండి...!